Romea strata

Ks. prof. dr hab. Piotr Roszak, UMK, Uniwersytet w Pampelunie:

Pielgrzymowanie do Rzymu to nie zwykłe przemieszczanie się z jednego miejsca do innego, ale dotarcie do źródeł tożsamości Kościoła i jego misji w świecie. Nie na darmo określano przybywających do Rzymu jako romeri i zaliczano te pielgrzymkę do tzw. większych (obok Jerozolimy i Santiago de Compostela).

Przybywszy do grobów apostołów św. Piotra i św. Pawła, pielgrzymi doświadczali powszechności Kościoła, łączących uczniów Chrystusa więzów. Z tym wracali do swoich wspólnot i domów, budując duchowa arterie spajająca Europe. Drogi prowadzące do Rzymu pokazywały tym samym, gdzie bije serce Starego Kontynentu: nie tam, gdzie wielka polityka i ekonomia, lecz tam, gdzie nieprzemijające wartości, szukanie odpowiedzi na najważniejsze pytania i troska o innych. Nic dziwnego, ze w ostatnich latach odradzają się drogi prowadzące do Rzymu, w tym również z Polski. Opisana w tej książce wyprawa łączy wszystkie elementy tradycji pielgrzymek do Rzymu: wyprawę od progu własnego domu, duchowe intencje, fizyczne zmaganie się z trudem i zmęczeniem, wewnętrzna odnowę i miłosierdzie przejawiające się w pamięci o osobach cierpiących i znajdujących ulgę w hospicjum. Oby za przykładem tych pielgrzymów poszli inni, zarówno w wędrówce do Rzymu, jak i w trosce o potrzebujących: w ten sposób droga do Stolicy Piotrowej stanie się czymś więcej niż szlakiem rowerowym czy trekingowym: duchowym powrotem do chrześcijańskich korzeni.