Rozważania do psalmów. Od lektury do modlitwy. Część 1

Życie duchowe ludu Bożego od wieków czerpie z obfitego źródła słowa Bożego. Wielowiekowa tradycja chrześcijańskiej modlitwy osobistej i wspólnotowej sięga zwłaszcza do Psałterza.

Święty Atanazy z Aleksandrii (ok. 296–373) w Liście do Marcelina scharakteryzował cztery istotne cechy Psałterza: 

1. chrześcijanin znajduje w nim wszystkie podstawowe prawdy zawarte w Biblii – prowadzi on do poznania Boga, człowieka i wszelkiego stworzenia; 
2. w Psałterzu człowiek może całkowicie odnaleźć siebie – wszystkie ludzkie doświadczenia; 
3. Psałterzem posługują się wszyscy wierzący w Chrystusa, zatem modlący się słowami psalmów wypowiada swoją modlitwę we wspólnocie; 
4. Psałterz jest zwierciadłem, w którym odbija się całe chrześcijaństwo.

Dla owocniejszej modlitwy psalmami warto zatem poznać ich kontekst literacki, teologiczno-duchowy, egzystencjalny i liturgiczny.