Żywot świętego Jana Rossi

W uroczystość Niepokalanego Poczęcia Przenajświętszej Panny, w roku 1881, Ojciec Święty Leon XIII, wpisał w poczet świętych błogosławionego Jana Rossi, kapłana rzymskiego. Nowego więc wskazał nam patrona w Niebie, do którego pośrednictwa uciekać się możemy, i przedstawił w nim do naśladowania wzór cnót chrześcijańskich w wysokim stopniu spełnianych.

Najbardziej nauczające dla osób wszelkiego stanu i powołania w żywocie tego wielkiego sługi Bożego jest to, że odznaczył się on cnotą najuczynniejszego miłosierdzia, niezmordowanego poświęcania się dla ubogich, pomimo że od lat najmłodszych ciężką i ciągłą chorobą był dotknięty. Przez to bowiem jest on żywym dowodem, jak prawdziwie chrześcijańska miłość umie przezwyciężać wszelkie przeszkody. Przy tym cnota miłosierdzia chrześcijańskiego jest z wielu powodów cnotą, którą bardziej niż kiedyś odznaczać się powinien każdy chrześcijanin. Jest cnotą, której zdaje się od wiernych dziś szczególnie wymagać Pan Bóg, więc i z tego powodu szczegóły życia tego niezrównanego miłośnika ubogich znane i rozważane być powinny.