Nota o książce
Wacław Buryła – ksiądz i poeta, laureat wielu ogólnopolskich konkursów poetyckich. Organizator Spotkań z Poezją w Krośnicach i Ogólnopolskich Konkursów Poetyckich „O ludzką twarz człowieka”. Jego wiersze były tłumaczone na język włoski, francuski, ukraiński, litewski, białoruski, rosyjski, czeski i arabski.
W tym roku przypadają dwa ważne dla ks. Wacława Buryły jubileusze – 40-lecie sakramentu kapłaństwa (17 maja) i 45-lecie pracy twórczej (ten czas liczy on od momentu, kiedy w numerze 48/1975 „Gościa Niedzielnego” ukazał się jego pierwszy wiersz pt. „W kaplicy”). Dlatego właśnie w tym roku ks. Wacław Buryła postanowił dokonać swoistego życiowego resume. Jak pisze: „czas ucieka lotem błyskawicy, a pamięć staje się coraz bardziej ulotna. […] Kiedy oglądam się wstecz i patrzę na moją życiową drogę, zastanawiam się, jak by ją nazwać. W czasie sprawowania Eucharystii w mojej głowie pojawiła się myśl, żeby nazwać ją Drogą cudów. Na pewno nie był to mój wymysł, ale raczej odgórna, Boża podpowiedź. Tym bardziej, że doskonale znam swoje życie, wiem, co się w nim wydarzyło, dlatego mam świadomość, że w tym nazwaniu nie ma ani cienia przesady. Jestem to winien Panu Bogu. Przecież Chrystus powiedział, że mamy być świadkami. Doświadczyłem Bożej Miłości i chcę o niej opowiedzieć”.
Tę opowieść zawarł ks. Buryła w biograficznej opowieści, w której opisuje swoje dzieciństwo, lata szkolne i seminaryjne, a potem również czas posługi jako wikariusza i proboszcza. całość uzupełniają anegdoty i rozmaite sytuacje przywoływane przez autora z zakamarków pamięci, które dopełniają opowieść o zdarzenia wzruszające, zabawne i pouczające. Wszystkie z nich przenika głęboka, wyrażona przez ks. Wacława świadomość, że każde życie jest cudem, że wszyscy „jesteśmy potrzebni światu, że wszyscy mamy do wykonania określone zadanie, misję, a więc każdy z nas jest nie do zastąpienia. Sztuka, żeby to odczytać i wypełnić”.