Wielkanoc cz. 1

Chorał w wykonaniu mnichów z tradycyjnego opactwa benedyktyńskiego Notre Dame de Triors we Francji na cztery pierwsze niedziele czasu Wielkanocnego. Dodatkowo Kyrie I (Lux et orgio), Kyrie VI ad libitum, Gloria I, Sanctus I, Agnus I, Hymn (Salve fiesta dies), sekwencja (Salve dies dierum),antyfona (Regina caeli).

Dołączona do płyty 56-stronicowa książeczka w twardej oprawie, zawiera nuty utworów (neumy), teksty łacińskie oraz przekłady na cztery języki: polski, francuski, angielski i niemiecki. Dodatkowo wzbogacona zdjęciami romańskich i gotyckich kościołów Europy.

Chorał gregoriański jest przede wszystkim „śpiewem własnym Kościoła Rzymskiego” (Sobór Watykański II). W istocie, magisterium Kościoła, od Piusa X do Soboru Watykańskiego II i dalej przez Jana Pawła II i Benedykta XVI, nawołuje do kultywowania tego śpiewu oraz otwarcia na jego niosące pokój działanie, którego nie sposób doświadczyć we współczesnych celebracjach liturgicznych.
W Kościele chorałowi gregoriańskiemu przysługuje honorowe pierwszeństwo - jako formie modlitwy i jako muzycznej sztuce sakralnej. Jest on wręcz punktem odniesienia przy ocenie wartości innych liturgicznych kompozycji. W oficjalnym piśmie z okazji stulecia tekstu św. Piusa X o chorale gregoriańskim, Jan Paweł II wyszczególnił trzy fundamentalne cechy charakteryzujące muzykę liturgiczną: świętość, piękno i uniwersalność. Obok powyższej myśli Soboru Ojciec Święty zawarł konkluzję: „pośród różnych ekspresji muzycznych, które najlepiej spełniają wymogi muzyki sakralnej, a zwłaszcza liturgicznej, śpiew gregoriański zajmuje miejsce szczególne".
Benedyktyni z opactwa Notre Dame de Triors