W drodze do Niniwy

Kardynał Robert Sarah porównuje czas postu do wędrówki ludu Bożego przez pustynię do ziemi obiecanej. Pustynia jest miejscem osobistych zmagań ze słabością. Ową pustynią, przez którą trzeba nam przejść, jest własne serce. Pomocne temu zadaniu jest zadawanie sobie najistotniejszych pytań i szczere odpowiedzi na nie.

„O jaką zmianę w moim życiu, w codziennym zachowaniu czy w relacjach z innymi prosi mnie Bóg? Z czego powinienem zrezygnować, bo szkodzi to mojemu życiu i życiu innych, niszczy moje więzi z Bogiem i nie pozwala mi wzrastać w dziecięctwie Bożym? Jak umrzeć dla mego grzechu i dla wszystkich moich złych skłonności, by zmartwychwstać razem z Chrystusem? Jakimi konkretnymi środkami i zobowiązaniami dysponuję: co mam zrobić, żeby to osiągnąć?”.