Nota o książce
Tom trzeci Theologii Benedicta obejmuje treści dotyczące kultury, etosu i duchowości, będące współczesną wersją wielkiej wizji Psalmu 1 - obrazu dwóch dróg. Pierwsza jest drogą bez-Bożną, drogą grzeszników, występnych i szyderców, a jej owocem plewa, którą wiatr rozmiata (V). Druga jest drogą po-Bożną, drogą mających upodobanie w Prawie Pana, a jej owocem - szczęście (VI).
Dzieło Benedykta XVI jest sumą teologiczną na miarę przełomu tysiącleci, syntezą cech, które rzadko występuja razem i jeszcze rzadziej chcą ze sobą współpracować: potęga intelektu, kompetencje analityczne, erudycja na niespotykana skalę, esencjalność myślenia, zdolności fenomenologiczne, głęboka, zdolna do zachwytu nuta liryczna, żywa duchowość i duchowe ciepło, pokorna pobożność, precyzyjny i cięty język, niesłychana przenikliwość i profetyzm.
Czy theologia benedicta rozwinie się w Polsce? Oryginalnie, po swojemu, skutecznie? W tym dzielnym Kościele, który własciwie jako jedyny w Europie opiera się siłom sekularyzacji i ateizmu, zachowując ewangeliczne i ewngelizacyjne moce? To moje pragnienie i zarazem moja modlitwa, najgłębsza intencja trylogii.
Rabbuni! - wołam jak kobieta z Ewangelii, fresku Giotta i okładki tej książki...
Pasja i pobożność - oto puenta.
Ks. Jerzy Szymik