Tęsknota

Kim była ksieni Mortęska nazywana przez wielu polską Teresą z Ávila?
Czy postać przełomu XVI/XVII wieku może zainteresować współczesnego człowieka?

Magdalena miała już 24 lata, gdy wstąpiła do zakonu, a z tych aż dziesięć spędziła w Mortęgach na powolnym dojrzewaniu do swego powołania, na usilnych przemyśleniach. Dotychczasowa lektura uformowała jej myśli do spraw Bożych, do rozważania wielkich prawd wiary raczej niż do drobnych, ubocznych praktyk pobożności. Na tym to fundamencie dopiero wszelkie praktyki można było zbudować i z niego je wyprowadzać; umysł Magdaleny czuł się dobrze tam tylko, gdzie szczegółowe myśli, nakazy, zwyczaje miały jasne i wspólne uzasadnienie, tworzyły całość, wyrastały ze wspólnego korzenia.

Magdalena Mortęska (herbu Orle Nogi, ur. 2 grudnia 1554 w Pokrzywnie, zm. 1631 w Chełmnie) była polską zakonnicą ze zgromadzenia Mniszek Zakonu św. Benedykta, ksieni klasztoru benedyktynek w Chełmnie, mistyczką i założycielką Kongregacji chełmińskiej, autorką dzieł religijnych oraz Służebnicą Bożą Kościoła katolickiego.

Małgorzata (Anna) Borkowska OSB (ur. w 1939 r.) - benedyktynka, historyk życia zakonnego, tłumaczka. Studiowała filologię polską i filozofię na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, oraz teologię na KUL-u, gdzie w roku 2011 otrzymała tytuł doktora honoris causa.