Nota o książce
Grzegorz Pawłowski urodził się 23 sierpnia 1931 roku w Zamościu jako Jakub Hersz Griner w pobożnej rodzinie żydowskiej. W trakcie wojny część Żydów, w tym całą rodzinę Grinerów, wysiedlono do Izbicy. Tam małemu Jakubowi udało się uciec na aryjską stronę. Ukrywał się przed nazistami dzięki pomocy polskich rodzin. Otrzymał również fałszywą metrykę chrztu, która – jak wspomina – wiele razy uratowała mu życie. Po wojnie trafił do sierocińca prowadzonego w Tomaszowie Lubelskim, tam również został ochrzczony. Sam powiedział księdzu, który przygotowywał go do Pierwszej Komunii Świętej, że nie ma chrztu – nikt nie domyślał się, że jest ocalonym dzieckiem żydowskim. Odkrył swoje powołanie i został kapłanem archidiecezji lubelskiej. Od 1970 roku pracuje w Izraelu jako duszpasterz wspólnot hebrajskojęzycznych i Polonii.
W tomie poetyckim Autor ukazuje sylwetki osób, które zaufały Bogu i na Nim jako fundamencie budowały swoje życie. Wspomina własną tułaczkę i Polaków, którzy okazywali miłosierdzie osieroconemu żydowskiemu chłopcu. Wzywa do prawdziwej miłości bliźniego i dziecięcej ufności Bogu. Ukazuje piękno i moc wiary w życiu człowieka. Podkreśla, że głęboka wiara w Boga wiedzie do twórczego życia oraz otwiera nowe perspektywy.