Sławcie usta

Bracia dominikanie poprzez tą płytę zapraszają do wspólnej modlitwy, do wspólnego przejścia drogą Świętego Triduum Paschalnego razem z naszym Panem Jezusem Chrystusem.

W Czwartkowy wieczór czas zatrzymuje się jakby oniemiały ze zdumienia. Ta "pożegnalna wieczerza", na którą zaprasza nas Jezus streszcza w sobie całe Jego ziemskie życie. Jego ogołocenie z boskiego sposobu istnienia, wywłaszczenie ze wszystkiego w bezgranicznym posłuszeństwie wypełnia się w umywaniu nóg Apostołom i nam wszystkim, którzy się tam gromadzimy. Pieśni śpiewane w ten dzień zapraszają nas byśmy sławili Pana za Ciało i Krew i za Dary nieskończone, także byśmy mieli odwagę pozostać w ogrodzie Oliwnym i modlić się razem z rozciągniętym na ziemi, cierpiącym Jezusem, który cały powierza się Ojcu.

W Piątkowe popołudnie Liturgia prowadzi nas aż pod Krzyż - nowe Drzewo Życia, tron Chrystusa Króla i znak naszego zbawienia. Wsłuchujemy się w lament Matki Pana i patrzymy w pokrwawioną twarz Mistrza, aby dostrzec w Jego spojrzeniu przebaczenie. Kiedy wcielone Słowo umiera na krzyżu, wówczas zapada takie milczenie, w którym każde słowo traci jakikolwiek sens. Ten, który był Słowem i Objawieniem, niczego już nie mówi i niczego nie objawia. I - paradoksalnie - ten właśnie moment jest pełnią Jego Objawienia. W takiej sytuacji jedyną możliwą postawą Kościoła jest milczenie. Dlatego Liturgia tego dnia wprowadza nas w ciszę Wielkiej Soboty. Skoro Król zasnął, pozostaje nam pogrążyć się w milczeniu, w którym zawiera się wszystko.  

Chcąc zrozumieć rzeczywistość, którą niesie ze sobą liturgia tych dwóch Dni, musimy pamiętać o jej fundamentalnej prawdzie: Męka, Śmierć i Zstąpienie do Otchłani odsłaniają niepojętą miłość Trójjedynego Boga do świata. Jedyną możliwością dostrzeżenia i poznania tej miłości jest tylko miłość.

Nagranie powstało 2 kwietnia 2002 roku w klasztorze oo. Dominikanów w Krakowie

Dyrygenci: Piotr Pałka i Paweł Bębenek; pieśni wykonane są przez sam chór w czterogłosowych opracowaniach.