Nota o książce
Niewątpliwie – pobieżny choćby wgląd w przypisy nowych i najnowszych prac z dziedziny historii religii jest na to dowodem – Religia grecka Burkerta jest wręcz punktem wyjścia do pracy wszystkich liczących się dziś specjalistów (z których większość przeszła przez seminarium Burkerta). Jest ona także znakomitą lekturą dla studentów – czytają ją uczeni i studenci filologii klasycznej, historii, etnologii, antropologii i chyba niemal wszystkich dziedzin dzisiejszej „humanistyki rozumiejącej”.
prof. Włodzimierz Lengauer
W swojej pracy Burkert dokonuje wielkiej syntezy – opisuje rozwój greckiej religijności od epoki archaicznej do klasycznej. Interesuje go przede wszystkim religia praktykowana. Jest w tym dość skrupulatny i nie ulega pokusie łatwych uogólnień czy narzucania ciasnych schematów na złożone zjawiska religijne. Przeciwnie, punktem wyjścia jest dla niego zawsze konkret, zrekonstruowane i odczytane zjawisko. W ten sposób śledzimy kolejno praktyki religijne czasów prehistorycznych, epoki minojsko-mykeńskiej, rodzenie się mitologii, kultu bóstw chtonicznych, wreszcie kulty związane z polis i religię filozofów.
prof. Wiesław Juszczak