Nota o książce
Mikro eseje o sprawach ważnych i ważniejszych, czyli Posty to zapiski uważnego obserwatora, w których jest miejsce na humor i zadumę. Ksiądz Andrzej Draguła w roku, który upłynął pod znakiem koronawirusa (2020), zamieszczał posty na Facebooku. Znaleźć wśród nich można wyimki z lektur księdza profesora, gorące komentarze pandemicznej rzeczywistości, uwagi z zakresu teologii, drobiazgi z dnia codziennego. Posty mają więc różny ciężar gatunkowy, ale łączy je jedno – bystry i wnikliwy umysł autora.
Posty są pozycją ważną z powodów kronikarskich (zapis życia w pandemii), diagnostycznych (stan Kościoła i innych instytucji) oraz naukowych (Posty nie są monografią uniwersytecką, zawierają jednak wiele interpretacji zdarzeń i procesów, które są nam potrzebne) – napisał we wstępie prof. Jerzy Madejski.
Za oknem kolory jak trzeba. Chmury w kolorze chmur i cegły w ceglanym kolorze. Nawet blask słońca słoneczny jak rzadko. A jednak coś między chmurami i cegłami czyha niepokojącego. Nikt już nie wrzuca cytatów o dżumie, ojcowie zadżumionych poszukiwani, i matki też, bo po równo. Piszą mi, że ten chory, tamten namaszczony, inny właśnie wstał, czuje się jak Łazarz, co już prawie cuchnął. Wrzuciłem Czajkowskiego. Nastawiłem rosół. Pójdę na różaniec, ktoś musi, choć nikomu nie wolno powiedzieć, że powinien. I żadnych pomidorów do podwiązywania na ten koniec świata w odcinkach. Zakwas buraczany. Czegoś trzeba się trzymać w oblężonym Mieście. (Fragment książki)