Post jako praktyka duchowa

Otóż, mój drogi, post jest powstrzymywaniem się nie tylko od chleba i wody, lecz na wiele sposobów można go zachowywać. Ktoś rezygnuje z chleba i wody tak, że odczuwa głód i pragnienie. Ktoś zaś pości, aby wytrwać w dziewictwie: będąc głodny, nie je i łaknąc, nie pije. Ten post jest najwspanialszy. Fragment Mowy trzeciej: O poście Afrahata

W tekście wprowadzającym do zbioru, Post w czasach ojców Kościoła, Leon Nieścior OMI przedstawia krótką historię postu i jego teologię, podejmując bardzo ważne zagadnienia dla tych, którzy pragną podjąć tę praktykę: Z jakiego powodu pościć?, W jaki sposób pościć?, W jakim celu pościć?. W książce zostały zebrane teksty, w większości tłumaczone na język polski po raz pierwszy, następujących autorów: św. Bazyli Wielki, św. Asteriusz z Amazji, Marek Eremita, św. Piotr Chryzolog, Pseudo-Euzebiusz z Aleksandrii, Pseudo-Jan Chryzostom, św. Augustyn, Afrahat, Tertulian.

Na końcu książki zamieszczono czternaście „stacji postu” – propozycję zastosowania mądrości Ojców w praktyce. Stacje te mogą stanowić punkt wyjścia do osobistej, codziennej modlitwy i refleksji podczas rekolekcji lub dni skupienia.