Pisarstwo naukowe studentów

Książka jest adresowana do studentów wszystkich trzech stopni studiów humanistyczno-społecznych. Autorka opracowała ją w celu usprawniania ich profesjonalizacji polegającej na celowym syntetyzowaniu treści seminarium awansowego z pozostałymi przedmiotami z planu studiów. Dlatego jako podręcznik akademicki książka może być rekomendowana do pedagogicznego wykorzystywania nie tylko przez potencjalnych promotorów, ale także przez szersze grono nauczycieli akademickich.

Przekazując bogate informacyjnie treści na ciekawie sproblematyzowane tematy, Autorka przywraca należną rangę zaniedbanej problematyce kultury pisarstwa i języka naukowego rozpraw dyplomowych. Przedstawia wielość i różnorodność celów i zasad, zagadnień i idei oraz wątków z dziedziny naukoznawstwa i twórczości naukowej, które mogą się okazać pomocne w kształtowaniu umiejętności przygotowywania rozpraw dyplomowych. Przybliża teoretyczne i praktyczne ramy wymagań dotyczące przetwarzania i systematyzowania pozyskiwanych materiałów literaturowych i badawczych oraz ich opracowywania biorącego pod uwagę poczucie ładu i redakcyjnej dyscypliny tekstów naukowych, szczególnie rozpraw awansowych.

Publikacja odróżnia się od innych opracowań z metodologii nauk – w tym z metodologii nauk pedagogicznych – położeniem akcentu na twórczość podmiotową, rozumianą jako autorskie przeżywanie procesu odkrywania naukowego, na który składa się m.in. studiowanie źródeł, kodyfikowanie zbioru danych, kompilacje dobranych z nich treści, co w efekcie świadczy o dbałości o własny pisarski przekaz.

Lektura książki może pomóc w znalezieniu odpowiedzi na następujące pytania:

1. Jak prawidłowo stawiać problem, formułować temat i komponować badaną tematykę oraz jak poprawnie formułować tytuł rozprawy awansowej?
2. Na czym polega projektowanie optymalnej kompozycji opracowań naukowych?
3. Co oznacza redagowanie, a czym jest korekta tekstu własnej dysertacji?