Oremus Sierpień 2022

W sierpniowym numerze miesięcznika „Oremus”:

• czytania i modlitwy mszalne na każdy dzień;
• wprowadzenia liturgiczne, których autorką jest Anna M. Faszczowa, teolog-dogmatyk, animatorka chóru Angelus w Horyńcu-Zdroju;
• rozważania przygotowane przez Jarosława Klimczyka CRL, wychowawcę kleryków i nowicjuszy w Zakonie Kanoników Regularnych Laterańskich w Gietrzwałdzie;
• modlitwy wiernych, które napisały siostry karmelitanki z Łasina;
• kolejny tekst z działu „Pytania i odpowiedzi”. Rafał Maciejewski, śpiewak, pedagog Akademii Muzycznej w Łodzi, kantor łódzkiego klasztoru oo. dominikanów, prowadzący warsztaty muzyki liturgicznej w Polsce, odpowiada na pytanie: „Podczas pieszych pielgrzymek – zarówno w drodze, jak i w trakcie sprawowanych liturgii – niekiedy pojawiają się piosenki, których melodie pochodzą z hitów świata popkultury, a słowa (często w oryginale niestosowne czy promujące niechrześcijańskie wartości) zamieniono na pobożny tekst. Czy taka praktyka jest właściwa?”.
• propozycje śpiewów na niedziele, uroczystości i święta, przygotowane przez Adama Kowalskiego, organistę w parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Świętej Lipce.

W ramach „Liturgicznego ABC” Maciej Zachara MIC pisze o tym, „dlaczego dobrze jest modlić się liturgią godzin”. Stałe obcowanie – dzięki liturgii godzin – ze słowem Bożym sprawia, że może ono odżywać „w różnych życiowych sytuacjach jako słowo Boże adekwatne do danej okoliczności”. Liturgia godzin – zaznacza autor – „uczy harmonii różnych wymiarów modlitwy: uwielbienia Boga, dziękczynienia, przebłagania i prośby”. Michał Kozak MIC w dziale „Pokochać Psalmy” rozważa Psalm 117, którym modlimy się w dwudziestą pierwszą niedzielę zwykłą. Jest on „prostym wezwaniem do uwielbienia Boga skierowanym do narodów i wszystkich ludów ziemi”, a otwartość na narody pogańskie sprawia, że „bywa nazywany psalmem misyjnym, modlitwą i tęsknotą misjonarzy”. Halina Świrska, autorka „Naszej okładki”, omawia obraz „Jan Chrzciciel, Anioł Pustyni” (ikona rosyjska).

Ponadto w numerze – jak zawsze – części stałe Mszy świętej.