Nota o książce
Wspaniała opowieść Jeana Raspaila, którą można by nazwać "romansem metafizycznym", rozgrywa się w przepięknych bretońskich plenerach, pełnych wrzosowisk, ostrych klifów, cichych zatok i rozhukanego morza
Bohaterki powieści: Irena, zielonooka blondynka oraz Alda, brunetka o pięknym spojrzeniu błękitnych oczu, uosabiają dwa przeciwne żywioły, jak woda i ogień, dzień i noc, Bóg i diabeł...
Ale czy pod koniec XX wieku ktoś jeszcze wierzy w diabła? I czy Zły może przybrać postać pięknej kobiety, łudząco podobnej do dziewczyny z portretu Belliniego? Jaki może być związek między figurką ze średniowiecznej wieży zegarowej a zielonooką dziewczyną, która pewnego dnia pojawia się na bretońskim wybrzeżu? I dlaczego pewien benedyktyński mnich po 30 latach porzuca swój klasztor, by zamknąć się w samotnej latarni morskiej?
W tym poruszającym dziele, które trochę niespodziewanie wyszło spod pióra Jeana Raspaila, czuje się radość życia i temperament pisarza, który potrafi mieszać marzenie i rzeczywistość. Ci, którzy znają jego książki, dobrze to wiedzą.