Oblicze Teresy z Lisieux
Nota o książce
Spośród czterdziestu siedmiu fotografii Świętej Teresy od Dzieciątka Jezus, które zachowały się i zostały upublicznione w albumie, cztery były zrobione przed jej wstąpieniem do karmelu, czyli przed 9 kwietnia 1888 roku, kiedy to jako piętnastolatka przekroczyła próg klasztoru w Lisieux. Dwa kolejne zdjęcia zostały wykonane, gdy była nowicjuszką, w styczniu 1889 roku. Wszystkie pozostałe były dziełem Celiny Martin, siostry Genowefy od Najświętszego Oblicza, która idąc śladem swoich trzech sióstr, dołączyła do nich w klasztorze 14 września 1894 roku, po śmierci taty, Ludwika Martina, którym się opiekowała. Teresa miała wtenczas już dwadzieścia jeden lat.
Wstępując do klasztoru, Celina przyniosła ze sobą swój „światowy” nabytek – wielkoformatowy aparat fotograficzny z obiektywem Darlota. Miała też całe wyposażenie niezbędne do wywoływania zdjęć. I tak zaczęło się „uwiecznianie” na kliszach karmelitańskiej wspólnoty zakonnej w Lisieux i wielu wydarzeń z jej codziennego życia. Dzięki temu możemy obejrzeć zdjęcia grupowe wspólnoty pozującej przy krzyżu na centralnym dziedzińcu klasztornym, na bocznym dziedzińcu Matki Bożej z Lourdes, wokół figury Serca Maryi i inne. „Uwiecznione” zostały też niektóre wydarzenia z życia wspólnoty, na przykład przedstawienie teatralne z Teresą w roli Joanny d’Arc, rekreacja w alei kasztanowej klasztornego ogrodu, wielkie pranie czy sianokosy. Celina zrobiła nadto wiele fotografii nowicjatu, na których jej najmłodsza siostra pozuje ze swymi podopiecznymi. Mamy w końcu kilka zdjęć sióstr Martin czy samej Teresy w różnych ujęciach (z różańcem, z lilią, z obrazkami i jako chorej na krużgankach klasztoru). Także Celinie zawdzięczamy dwa zdjęcia Świętej wykonane po jej śmierci: w infirmerii i w chórze zakonnym.