Nota o książce
Pewnego dnia Madonna ukazała się Pierinie na wielkich białych schodach, ozdobionych po obu stronach białymi, czerwonymi i żółtymi różami. Matka Boża uśmiechając się powiedziała: „Ja jestem Niepokalane Poczęcie.” A majestatycznie zstępując w dół dodała: „Jestem Maryja Łaski, to znaczy pełna łaski Matka mojego Boskiego Syna Jezusa Chrystusa.” Schodząc nadal po schodach mówiła dalej: „Przez to moje przybycie tu, do Montichiari, życzę sobie, abym była wzywana i czczona jako Róża Duchowna. Życzę sobie, aby każdego roku w dniu 8 grudnia w południe, obchodzono Godzinę Łaski dla całego świata. Poprzez to nabożeństwo ześlę niezliczone łaski dla ciała i duszy.” Z tej wizji bierze się coraz popularniejszy zwyczaj modlitwy w południe 8 grudnia. W wielu miejscach ta modlitwa jest praktykowana, ale nie wszędzie znane są źródła tej praktyki, niekiedy modlący się ludzie nie są świadomi, że wezwanie do modlitwy ma swoje źródło w tych objawieniach.
Książka ukazuje w bardzo skondensowany sposób treść objawień, ale również przybliża orędzie Matki Bożej z Fatimy i ukazuje ich zbieżność. Montichiari jest swoistym komentarzem do objawień fatimskich, dlatego tym bardziej warto je poznać. W dobie kiedy Kościół jest atakowany, kiedy coraz częściej mówi się o kryzysie powołań, z bólem serca przyjmowane są wiadomości o odejściach ze stanu kapłańskiego, w epoce ciągłej walki, jeśli już nie z samymi duchownymi, to stanem oddania się na wyłączną służbę Bogu, objawienia Róży Duchownej jawią się jako recepta na ten stan rzeczy. Maryja przychodzi prosić o świętość kapłanów, o wierność łasce powołania i pragnie, żeby właśnie na to szczególnie Jej umiłowani synowie zwrócili uwagę. Matka prosi też o modlitwę w intencji osób konsekrowanych.