Nadużycia duchowe

Podejmując próbę zdefiniowania zjawiska nadużyć duchowych, można odnaleźć ich elementy kluczowe: przymus psychiczny, element zachowania przestępczego w przypadku nadużycia władzy, szkoda duchowa, systematyczny wzorzec zachowań przymusu i kontroli. Koniecznym jest wsłuchanie się w głos pokrzywdzonych oraz świadomość kontekstu potencjalnie patologicznego (analizie podlegają m.in. podmioty depozytu charyzmatu; struktura organizacji; przejrzystość procesów decyzyjnych; klimat relacyjny; procesy komunikacyjne). W celu uniknięcia błędnego, „skorumpowanego” użycia władzy nigdy nie wolno mieszać zakresu wewnętrznego z zakresem zewnętrznym. Mamy do dyspozycji szereg istniejących narzędzi prawnych służących prewencji i niezbędnej koniecznej reakcji. Należy zawsze pamiętać o prawie każdej osoby do dobrego imienia, które nie może być szargane fałszywym oskarżeniem lub bezpodstawną insynuacją, tak jak nigdy nie wolno naruszać prawa żadnej osoby do ochrony własnej intymności.

Dr Robert Leżohupski OFMConv jest prawnikiem świeckim oraz kościelnym z Prowincji św. Maksymiliana Marii Kolbego w Gdańsku (Polska). Jest z nominacji papieskiej sędzią trybunału kościelnego Wikariatu Państwa Miasta Watykan; urzędnikiem Trybunału Penitencjarii Apostolskiej; wykłada prawo na Papieskim Uniwersytecie Urbaniana i na Papieskim Uniwersytecie Antonianum oraz pracuje w Prokuratorii Generalnej Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych (Franciszkanów).