Marcybella

Komentarz mniszki benedyktyńskiej, znanej i cenionej przez Czytelników, do najdłuższego psalmu biblijnego, nazwanego przez Autorkę hymnem miłości do woli Bożej, objawionej i zbawiającej, do wersów od czterdziestego pierwszego do osiemdziesiątego ósmego. Tytuły rozdziałów to kolejne linijki hymnu. Ta wierność tekstowi, wierność w małej rzeczy, zachęca do smakowania pojedynczych wyrażeń i słów psalmu, zgodnie z mniszą tradycją umożliwiającą słowu działać i przemieniać tego, który je słyszy. W komentarzach siostry Borkowskiej spotykają się humor, erudycja i pobożność. I ukochanie prostej codzienności.

Psalmista zrobił inaczej. Wyminął pokusę bezmyślności, pokusę zemsty, pokusę pychy – i uznał, że utrapienie, przez które przeszedł, było zbawienną lekcją Bożą. Bóg się w cierpieniu nie lubuje, więc jeśli je dopuszcza, musi mieć w tym jakiś poważny cel. W wypadku Psalmisty najwyraźniej tym celem była korekta jego postępowania. (Fragment)

Ukazała się pierwsza część komentarza pod tytułem Petronela do początkowych wersów Psalmu.