Księga, słowo i życie

Ojców Kościoła można poznawać na wiele sposobów – i na wiele sposobów można ich oceniać. Guido Innocenzo Gargano postanowił nie tylko przybliżyć nam Ojców, lecz także przejąć od nich podejście do wiedzy w szerokim znaczeniu tego słowa, przede wszystkim zaś do tekstów biblijnych, uważanych za szczelinę, która otwiera drogą do poznania prawdy.

Wybór padł na Grzegorza Wielkiego, ponieważ jego podejście do tekstów natchnionych stało się punktem odniesienia dla kolejnych pokoleń zachodnich chrześcijan. Wystarczy przypomnieć niektóre spośród jego sławnych stwierdzeń: Divina eloquia cum legente crescunt („Słowo Boże wzrasta wraz z czytającym”) bądź: Extra tempus sed non extra mysterium („Możemy znaleźć się poza czasem, w którym wydarzyły się rzeczy opisane w księgach natchnionych, ale nie poza zawartą w nich tajemnicą”).

Grzegorz spopularyzował przekonanie Augustyna, że celem Pism natchnionych jest zamienienie człowieka w żywe Pismo. Tak właśnie należy rozumieć tę przepiękną maksymę: Viva lectio vita bonorum, to jest: „czytanie życia, które odcisnęło się na obliczu sprawiedliwych, jest jak czytanie Pism natchnionych, które stały się życiem”.