Komentarz historyczno-kulturowy do Nowego Testamentu

W Liście apostolskim Tertio Millennio adveniente (10 XI 1994) Jan Paweł II napisał: W chrześcijaństwie czas ma podstawowe znaczenie. W czasie zostaje stworzony świat, w czasie dokonuje się historia zbawienia, która osiąga swój szczyt w „pełni czasu” Wcielenia i swój kres w chwalebnym powrocie Syna Bożego na końcu czasów. Aby je pełniej poznawać i zrozumieć, trzeba koniecznie uwzględnić realia czasowo-przestrzenne, w których miało miejsce.

Wszechstronne poznawanie historyczno-kulturowego tła Nowego Testamentu stanowi przede wszystkim rezultat podjęcia i żywiołowego rozwoju w Kościele badań historyczno-krytycznych i literackich nad Biblią. Ten bogaty dorobek wpisuje się w żmudne poszukiwania podejmowane przez chrześcijan różnych wyznań, z których ogromna część jest podporządkowana potrzebom duszpasterskim i misyjnym. Właśnie duszpasterze i głosiciele Słowa Bożego stale potrzebują pomocy opracowanych przez naukowców i specjalistów z różnych dziedzin, które pozwalają lepiej rozumieć, poprawniej wykładać oraz skuteczniej głosić orędzie Jezusa Chrystusa oraz wspaniały Boży plan zbawienia człowieka i świata.

ks. prof. dr hab. Waldemar Chrostowski