Kancyjonał pieśni nabożnych
Nota o książce
Edycja starodruku pod tytułem Kancyjonał pieśni nabożnych według obrzędów Kościoła Świętego Katolickiego na uroczystości całego roku, z przydatkiem wielu nowych sporządzony i wydany, cum gratia et privilegio S<acre> R<egiae> M<aiestatis>, w Krakowie, w drukarni Jakuba Matyjas<z>kiewicza, z roku Pańskiego 1721.
Na wydanie składają się teksty polskie pieśni, teksty łacińskie pieśni poprzedzające niektóre teksty polskie pieśni, przypisy do tekstu polskiego zawierające komentarze historycznojęzykowe i edytorskie, słownik zawierający wyrazy tekstowe nieznane współczesnemu językowi polskiemu lub takie, które mają znaczenia tekstowe nieznane współczesnej polszczyźnie.
Ta pieśń może się śpiewać na tę notę jako Panno nad chory anielskie wzniesiona albo na tę jako Nowa Jutrzenko etc.
Czemu, me oko, więcej łez nie dajesz? / Czemu w rzucaniu pereł twych ustajesz? / Ktore serdeczna koncha dzisiaj rodzi, / Gdy w krwawych zdrojach Jezus wszytek brodzi. // Czyliś się twardym dyjamentem stało, / Byś sypiące się perły hamowało? / Oto krew z siebie Jezus hojnie leje, / Od ktorej niechaj twardość twa mięknieje. // Daje ci Jezus krwi swej rubin drogi, / Ty łez swych perły wysyp mu pod nogi, / Wyrzuć je prędzej choć parą strumieni, / Przy perle rubin niech twarz zarumieni. // Wysypuj tedy wszystkie skarby swoje, / Czeka ich Jezus, odkupienie twoje, / Wszak w boku jego skarbnica gotowa, / W ktorej je Jezus dzisia wiecznie schowa. Z rozdziału Poczynają się pieśni o Męce Pańskiej