Historia zbawienia

Zanim nastąpiło odkrycie pustego grobu z następującymi lawinowo po tym odkryciu faktami, uczniowie przeżyli szok Wielkiego Piątku, dnia, w którym Jezus, ich Nauczyciel, został skazany i ukrzyżowany. (…) Według Łukasza zmartwychwstanie stało się dla Jezusa okazją, aby ukazać uczniom – w dwóch przedstawicielach udający się do Emaus – sens krzyża i śmierci, czego oni – ciągle jeszcze „nierozumni i ociężałego serca” (Łk 24,25; por. Ga 3,1.3; Tt 3,3) – nie byli w stanie pojąć i przyjąć. Dopiero katecheza (wyjaśnienie Pism) w momencie – jakże wymownym – łamania chleba, otworzyła im oczy. Fragment

Autorzy przybliżają obecne w nauczaniu i duszpasterstwie od czasów II Sobory Watykańskiego pojęcie historii zbawienia. Jan Paweł II zdefiniował ją jako „plan miłosiernej i zbawiającej miłości Boga do ludzkości”. W pierwszej części – Wprowadzenie do historii zbawienia – Autorzy zarysowują podłoże egzystencjalno-antropologiczne tego zagadnienia, podejmują się definicji najważniejszych pojęć, wskazują na Pismo Święte jako „słowo Boga o zbawieniu”. W drugiej części – Zbawienie w ujęciu historycznym – przedstawione są dzieje narodu wybranego i spełnienie wszystkich obietnic w osobie Jezusa Chrystusa oraz działalność Apostołów. Trzecia część – Historia zbawienia – ujęcie systematyczne – mówi o głoszeniu zbawienia w Kościele poprzez konkretne znaki, działania i przepowiadanie. Autorzy ukazują wartość zbawienia dzisiaj, współcześnie, ale i podkreślają, że rozgrywa się ono, jak głosi jeden z tytułów rozdziałów, „już, ale jeszcze nie teraz”.