Działalność społeczno-polityczna arcybiskupa Józefa Teodorowicza w latach 1902–1938

Niejednokrotnie działalność polityczna abp. Teodorowicza wywoływała kontrowersje, jednak w artykułach prasowych opublikowanych po jego śmierci określano go mianem „majestatycznego”, „niestrudzonego” i „niezłomnego”. Podkreślano również jego konsekwentną postawę i wierność podstawowym zasadom etyki chrześcijańskiej. Publicyści akcentowali jego umiejętność właściwego doboru słów do danej sytuacji w życiu narodu polskiego, która wynikała zapewne z jego zdolności obserwacji rzeczywistości i interpretacji bieżących wydarzeń.

W prezentowanym opracowaniu poruszono aspekty działalności politycznej i społecznej abp. Józefa Teodorowicza. Hierarcha zarządzał archidiecezją lwowską obrządku ormiańskiego w latach 1902–1938. Z racji piastowanego urzędu w okresie galicyjskim pełnił także funkcje polityczne – w latach 1902–1918 zasiadał jako wirylista w austriackiej Izbie Panów oraz Galicyjskim Sejmie Krajowym. Natomiast po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został wybrany posłem do Sejmu Ustawodawczego II Rzeczpospolitej. W wyborach do parlamentu I Kadencji, które odbyły się w 1922 r. uzyskał mandat senatorski. Jako parlamentarzysta kilkunastokrotnie zabierał głos podczas obrad omawiając kwestie ważne dla społeczeństwa. Abp Teodorowicz zaangażował się również w formowanie się granic II Rzeczpospolitej. Arcybiskup czynnie bronił wartości etycznych w życiu publicznym, zabierając głos na forum publicznym. Hierarcha wspierał kilka organizacji samopomocowo-charytatywnych. Abp Teodorowicz zabierał również głos w chwilach niepokojów społecznych, dążąc do uspokojenia nastrojów.