Drogi życiowego sukcesu

Rozprawa jest poważnym studium znaczącego naukowo i społecznie zagadnienia z zakresu pedagogiki społecznej. Autora interesowało poznanie drogi do życiowego sukcesu i jej edukacyjnych funkcji w postaci stymulowania rozwoju podmiotu osiągającego sukces. Na podstawie takiej diagnozy sformułował on postulaty (opracował program) dotyczące wyzwolenia w ludziach (wychowankach) motywacji i dążeń do nabywania kompetencji sprzyjających osiąganiu sukcesu czy prowadzących do jego osiągania.

Ks. dr Janusz Mółka ukazał w sposób rzetelny, z wykorzystaniem rozległego materiału empirycznego, stymulacyjny wpływ wielu elementów środowiska społecznego i codziennej aktywności na rozwój osobowości człowieka w różnych okresach jego życia (i w najrozmaitszych sytuacjach), od młodości do wieku dojrzałego. Mówiąc inaczej – do osiągnięcia sukcesu życiowego.

Prof. dr hab. Tadeusz Aleksander

Autor przedstawił dojrzałe studium naukowe źródeł duchowych, społecznych, edukacyjnych i samowychowawczych rezultatów tytanicznej pracy nad sobą, własnymi talentami i ograniczeniami w drodze do osiągnięcia „sukcesu”, rozumianego jako spełnienie głębi człowieczeństwa i mistrzostwa. Sięgnął do opublikowanych czterech autobiografii osób wybitnych (kobiety niepełnosprawnej, sportowca, inżyniera i biznesmena oraz aktora) i przeanalizował je wedle inteligentnie pomyślanego schematu epistemicznego: owocnych spotkań z osobami znaczącymi („twórcy sukcesu”), wyznawanych wartości, przeżywanych i korzystnych dla rozwoju przestrzeni („heterotopii”), kolejności znaczących przeżyć („temporalny wymiar”) oraz istoty „sukcesu” (godność, odpowiedzialność, dobroć, autentyczność).

Analizę tekstów autobiograficznych poprzedzają obszerne rozdziały omawiające podstawowe kategorie składające się na „sukces pedagogiczny” oraz ukazujące metodologię wybranego paradygmatu i zastosowanej procedury badań hermeneutycznych.

Prof. dr hab. Kazimierz Zbigniew Kwieciński