Człowiek współczesny a religia

Przyjrzymy się bliżej słowu – pojęciu religia. Od najdawniejszych czasów wiąże się je etymologicznie z trzema słowami. I tak, według Cycerona, termin religia wywodzi się od słowa relegere lub religere, co oznacza „powtórnie odczytać, gruntownie rozważyć, ponownie wybierać”. Laktancjusz źródło terminu religia upatrywał w słowie religare („połączyć”), jako że religia wiąże nas z Bogiem. Święty Augustyn zaś wskazywał dwie możliwości. W dziele De civitate Dei pisał, że słowo religia pochodzi od reeligere, co oznacza „na nowo wybierać”. Przez religię na nowo człowiek wybiera Boga jako podmiot swej miłości i cel ostateczny. Ten sam autor w innym dziele powiada, że religia pochodzi od religare, co oznacza, podobnie jak u Laktancjusza, „wiązać”. Wiąże nas ona z Bogiem Wszechmogącym, którego utraciliśmy przez grzech. Zdaniem św. Tomasza wszystkie te próby etymologicznego wyjaśnienia terminu religia są słuszne, gdyż każda z nich wskazuje na jakąś istotną cechę religii.

Etymologia słowa religia ukazuje, że przez religię i w religii człowiek rozważa i odczytuje na nowo swoją relację wobec Boga oraz wyraża swoje odniesienie do rzeczywistości boskiej i do Absolutu. Religia więc to uświadomiona relacja całego człowieka, poznającego swoją kondycję wobec tajemnicy, którą nazywamy Bogiem.