Cum Deo. Dziennik 1959-1964
Nota o książce
Krytyczne wydanie Dziennika abp. Józefa Gawliny pisanego w okresie soboru watykańskiego II przynosi wiele niezwykle interesujących i szczegółowych informacji. Łatwo domyślać się pośpiechu w zapisie notatek. Mimo to tekst tchnie nie tylko autentycznością, ale i troską o szczegółowość w dokonywanym na bieżąco zapisie wydarzeń. Mimo owego szkicowego charakteru widać w sprawach dużej wagi staranność w opisywaniu szczegółów, zwłaszcza próby wiernego odtwarzania ważnych rozmów. Dla teologa zainteresowanego powstawaniem dokumentów Vaticanum II tekst Dziennika z pewnością będzie ważnym, uzupełniającym źródłem, pomagającym odsłonić kulisy debat nad niektórymi dokumentami, zarówno z wczesnej fazy przygotowań, jak i z auli soborowej. Zapiski nie koncentrują się na uzasadnieniach przygotowywanych tez, ale pomagają w „doświetleniu” profilów myślowych różnych ojców soborowych, z samym autorem dziennika na czele.
Ks. prof. Jacek Kempa, fragment recenzji