Chwała Maryi

Jest to książka zawierająca w sobie jakby wszystko, co wypowiedziane zostało do czasu powstania książki przez największych świętych i najznakomitszych katolickich autorów o należnej czci Matce Boga naszego i co tylko najskuteczniej pobudzić może dusze wierne do pokładania nieograniczonej ufności w Jej miłosierdziu i w niezrównanej potędze Jej pośrednictwa. Nie brakuje wprawdzie dzieł tego rodzaju w piśmiennictwie kościelnym; dzisiejsze nawet czasy, jakkolwiek z wielu miar opłakane dla Kościoła, wzbogaciły nas istotnej wartości tego rodzaju pismami. Powiedzieć jednak można, że niniejsze dzieło przewyższa wszystkie dotąd znane. I nic w tym dziwnego. Jest bowiem ono owocem długoletniej pracy jednego z doktorów Kościoła, którego w jego czci i miłości ku Maryi żaden z piszących w tej materii nie przewyższył, a podobno mu i nie dorównał.

Sam on w pewnej okoliczności i dziełu temu, i jego autorowi, nie wiedząc, o kogo tu idzie, oddał należne pochwały. Piszą w jego żywocie, że gdy już miał lat przeszło dziewięćdziesiąt, braciszek zakonny, który go doglądał, czytywał mu codziennie parę rozdziałów z dzieł duchownych. Pewnego razu błogosławiony starzec, zachwycony tym, czego słuchał z pobożną uwagą, a z powodu podeszłego wieku osłabioną mając pamięć, spytał: „Mój bracie, któż to jest autorem tego dzieła? Jakżeż to piękne, jak pełne namaszczenia!”. Braciszek w odpowiedzi odwrócił pierwszą kartę książki i odczytał mu tytuł: Chwała Maryi przez Alfonsa Liguoriego napisane. Święty spuścił pokornie głowę i z rozrzewnieniem uderzył się w piersi…

W tekście korzystano z wydania z 1877 roku. Dokonano niezbędnych korekt w zakresie ortografii, pisowni łącznej i rozłącznej, pisowni małą i wielką literą. Nieliczne wyrazy, obecnie nieużywane, uwspółcześniono.