Chrystus w liturgicznym „tu i teraz”

Z opracowania jednoznacznie wynika, że teologicznego sensu roku liturgicznego należy szukać w jego wymiarze anamnetycznym: wspominaniu uobecniającym, w ciągu jednego roku astronomicznego, całego –chociaż rozłożonego na poszczególne obchody liturgiczne – Misterium Paschalnego Chrystusa, nierozerwalnie związanym z codziennym sprawowaniem Eucharystii i liturgii godzin. Autor słusznie podkreśla, że czas w liturgii to kairos zbawienia, co sprawia, że czytelnik może się ustrzec od zredukowanego, błędnego i poniekąd stereotypowego – niestety, wciąż dosyć powszechnego – postrzegania liturgii wyłącznie jako kultycznych czynów ludzkich dokonywanych w konkretnej czasoprzestrzennej rzeczywistości.

Z recenzji ks. dra hab. Daniela Brzezińskiego, prof UMK